Ey benim en büyük öğretmenim

24 Kasım, her yıl olduğu gibi, bu yıl da “Öğretmenler Günü” olarak kutlandı. Bu yılki kutlamalar, geçmiştekilerden pek farklı oldu mu, sanmıyoruz. Fakat elimize “ödev” olarak yazılan ve aslında gerçek “öğretmen”in ve gerçek “talebe”nin ipuçlarını veren bir yazı geçti de, sizlere de iletelim istedik. Galatasaray Lisesi Haz–1’den Asma, “En büyük öğretmen”i arıyor bu yazıda. Sonuçta, bizi tanıdık olması gereken adreslere yöneltiyor:

>>>>>>

Ey benim en büyük öğretmenim, anlat bana. Ben niçin varım, niçin doğuyor ve niçin ölüyorum? Nereden geldim, nereye gidiyorum?

Gözlerim var; ışıl ışıl parlıyor, niçin? Kulaklarım var; duyuyor, niçin? Bir et parçasıyım; ama, çok mânâlıyım, niçin? Kulaklarım, o güzel kuş seslerini duyunca seviniyor, heyecanlanıyorum, niçin? Gözlerim, o simsiyah gecede, ufak ufak parıltıları, yıldızları ve tatlı ışığıyla bana gece lâmbası olan Ayı görünce duygulanıyor, içim kıpır kıpır oluyor, niçin? Anlat bana öğretmenim.

Gecenin karanlığının, gündüzün, aydınlığının anlamını anlat bana öğretmenim. Akşam olunca uyuyakalıyorum, vücudum dinleniyor ve bir de bakıyorum sabah olmuş, kuşlar ötüşüyor, çiçekler bana gülümsüyor. Kim uyutuyor, kim uyandırıyor, söyle bana öğretmenim.

Ağaçlarda ve kırlarda yeni açmış çiçekleri; kırlarda annelerinin etrafında meleşen kuzuları; gözleri fıldır fıldır, birini görünce hemen yuvasına koşmaya hazır titrek tavşanları görünce içim kıpır kıpır, gönlüm bir hoş oluyor. Onları hep görmek, okşamak istiyorum. Niçin, neden; öğret bana, anlat bana öğretmenim.

Annemi seviyorum, babamı seviyorum, tüm çocukları, tüm insanları seviyorum. Neden seviyorum, söyle bana öğretmenim.

Yağmur yağınca; bitkiler, hayvanlar, insanlar, bütün yeryüzü canlanır. Bir hayat gelir yeryüzüne. Kar yağınca bembeyaz, tertemiz olur her yer. Her bir mevsimin bir başka yararı var bana. Mevsimleri değiştireni anlat bana öğretmenim.

Hayatıma anlam katıyorsun. Dünyamı sen aydınlatıyorsun. Bana rehber sensin. Seni çok seviyorum, benim en büyük öğretmenim!

>>>>>>>>

Ben 10 yaşındayken 1993 yilinda Karakalem Dergisi’nde yayinlanmisti. Esasen konusu peygamberlere imandır.